کد مطلب:77618 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:105

خطبه 134-راهنمائی عمر در جنگ











و من كلام له علیه السلام

و قد شاوره عمر فی الخروج الی غزو الروم بنفسه

یعنی از كلام امیرالمومنین علیه السلام است در وقتی كه شور می كرد عمر با او در بیرون رفتن خود به سوی روم:

«و قد توكل الله لاهل هذا الدین باعزاز الحوزه و ستر العوره. و الذی نصرهم و هم قلیل لا ینتصرون و منعهم و هم قلیل لا یمتنعون، حی لا یموت.»

یعنی به تحقیق كه كفیل و ضامن است خدا از برای اهل دین اسلام به حفظ كردن حدود و نواحی اسلام، از غلبه ی دشمنان و پوشاندن عورت زنان اهل اسلام از نگاه دشمنان و آن خدایی كه یاری كرد ایشان را و حال آنكه كم بودند نمی توانستند انتقام كشید از دشمن و منع كرد ایشان را از مغلوب شدن و حال آنكه ایشان كم بودند قوت مدافعه با دشمن را نداشتند، زنده است ازلا و ابدا و هرگز نمی میرد. یعنی آن خدایی كه یاری كرد اهل اسلام را و غلبه داد در وقت كمی و ضعف آنها، در اول بعثت، البته یاری خواهد كرد در وقت بسیاری و قوت ایشان كه بعد از رحلت پیغمبر صلی الله علیه و آله باشد.

«انك متی تسر الی هذا العدو بنفسك فتلقهم بشخصك فتنكب، لا تكن للمسلمین كانفه دون اقصی بلادهم. لیس بعدك مرجع یرجعون الیه. فابعث الیهم رجلا محربا و احفز معه اهل البلاء و النصیحه، فان اظهر الله فذاك ما تحب و ان تكن الاخری كنت ردءا للناس و مثابه للمسلمین.»

یعنی به تحقیق كه هر آن زمانی كه تو حركت نمایی به شخص خود به سوی این دشمن روم، پس ملاقات كردی ایشان را، پس منكوب و مخذول گشتی، نخواهد بود از برای مسلمانان پناه دهنده تا اقصی بلاد ایشان و نباشد بعد از تو مرجعی كه رجوع كنند

[صفحه 620]

مسلمانان به سوی او در دفع دشمن. پس برانگیز به سوی ایشان مردی را كه آزمایش شده باشد در جنگ و روانه كن با او اهل تحمل بلا و شدت جنگ را و قبول نصیحت و پند را، پس اگر غلبه داد خدا، پس آن غلبه چیزی است كه تو دوست می داری و اگر واقع شد واقعه ی دیگر و مغلوب شدند، می باشی تو مددكار از برای مردم و مرجع مسلمانان.

[صفحه 621]


صفحه 620، 621.